Het moment is aangebroken dat ik ga bloggen.

Ik ben eerst begonnen met het publiceren van eerder geschreven stukken. Deze zijn te vinden in het archief van december 2020. Wat ik schrijf is altijd vanuit mijn eigen ervaring want hoe verdrietig soms ook, door ervaring leer je.
Sommige mensen viel het op dat ik in mijn boek niet verder ingegaan ben op het feit dat ik zelf nog maar kort zonder rollator kon lopen. Dat klopt want dat zou de aandacht teveel afleiden, maar ik heb het wel beschreven en daar begint dan ook mijn eerste blog “Overleven tijdens het leven”.

Dan is je kind overleden, maar uiteraard is mijn leven niet voorbij.

Je moet verder maar dat is niet makkelijk, daarover schreef ik stukjes hoe het verder vanuit mijn belevingswereld verlopen is. Als je op onderstaande knop klikt kom je bij het boek uit, het is een boek dat je bijna wel gelezen moet hebben om de impact te begrijpen. De stukken die in daarna geschreven heb zijn uiteraard het gevolg van het verlies van Sylvan. Voor iedere zorgverlener, medisch en paramedisch is het een “must read”, voor meer info, klik op de knop.

Ik denk wel dat het goed is om te vermelden dat iedereen zijn eigen weg weer gevonden heeft en dat wat beschreven staat, geldig was voor dat moment. Ik kies er (na lang twijfelen) toch voor om dergelijke, zeer persoonlijke stukken te delen omdat het te leerzaam is om het niet te doen.

Klaar om op onderzoek te gaan? 

Wat wil je eigenlijk weten, hoe je voorkomt dat je emmer overvol raakt? Hoe kun je weer opklimmen vanuit een diep dal, of niet verdrinken in die oceaan vol verdriet? Hoe buig je het leven met zoveel downs zo dat het leefbaar blijft?

Uiteraard ga ik er vanuit dat je de bereidheid hebt om te reflecteren.

Door even in mijn wereld te kruipen hoop ik dat je gaat voelen hoeveel kracht potentieel in jou aanwezig is.

Mocht je nou denken “ja maar, jij hebt dit meegemaakt en het gaat toch niet over mij” dan klopt dat natuurlijk. Maar ik ben ook gewoon een andere jij en dat betekent dat wat ik kan, jij dat ook kan en andersom. De beperkingen die ons aangeleerd zijn en alle beperkingen die we onszelf opgelegd hebben maken dat ‘we’ denken dat iedereen het kan behalve… precies! En dat is dus onjuist.

Ik wens je veel inzicht en overzicht, maar boven alles… veel liefde!